-
1 disposal
[dɪs'pəuzl]n( of rubbish) wywóz m; ( of radioactive waste) usuwanie nt; (of body, unwanted goods) pozbycie się ntto put sth at sb's disposal — oddawać (oddać perf) komuś coś do dyspozycji
* * *noun (the act of getting rid of something: the disposal of waste paper.) usunięcie, pozbycie się
См. также в других словарях:
bok — m III, D. u, N. bokkiem; lm M. i 1. «prawa albo lewa strona tułowia człowieka lub zwierzęcia» Położyć się na prawym boku. Przewracać się z boku na bok. Wziąć się pod boki. Zawiesić miecz u boku. ◊ Coś jest pod bokiem «coś jest bardzo blisko, do… … Słownik języka polskiego
bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… … Słownik frazeologiczny
pęczek — 1. pot. Kogoś, czegoś jest na pęczki «jest gdzieś bardzo dużo ludzi lub rzeczy» 2. pot. Mieć kogoś, czegoś na pęczki «mieć do swojej dyspozycji dużo ludzi lub rzeczy»: Może on ma takich jak my na pęczki i tylko dla lepszej tajemnicy jedni nie… … Słownik frazeologiczny
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
rozporządzić — dk VIa, rozporządzićdzę, rozporządzićdzisz, rozporządzićrządź, rozporządzićdził, rozporządzićdzony rozporządzać ndk I, rozporządzićam, rozporządzićasz, rozporządzićają, rozporządzićaj, rozporządzićał, rozporządzićany 1. «wydać polecenie co do… … Słownik języka polskiego
siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… … Słownik języka polskiego
wyłączny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który wyklucza wszystko inne lub wszystkich innych; przysługujący tylko komuś, czemuś jednemu; osobny, szczególny, jedyny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód do swojej wyłącznej dyspozycji.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień